Porady rolnicze

Popularne w ostatnich latach uproszczone technologie uprawy gleby powodują, że problem odchwaszczania plantacji buraka cukrowego staje się coraz trudniejszy. Tradycyjnie wykonana orka powoduje, że nasiona chwastów są rozmieszczone mniej więcej równomiernie w glebie w warstwie od 0 do 25 cm. Natomiast zredukowana uprawa gleby wyraźnie zwiększa koncentrację nasion chwastów w górnej warstwie. Zwiększenie liczebności nasion w powierzchniowej warstwie gleby sprzyja kiełkowaniu większości gatunków chwastów. Powoduje to wzrost zagrożenia upraw buraka cukrowego przez chwasty. Wprowadzenie do płodozmianu uprawy roślin ozimych lub mieszanek roślin motylkowych zmienia strukturę zachwaszczenia i prowadzi do spadku ilości gatunków chwastów. Uprawianie mieszanek lub poplonów na zielony nawóz ma istotny wpływ na zmniejszenie potencjalnego zachwaszczenia gleby pod warunkiem, że uprawiane rośliny poplonowe wytworzą zwarty łan, zacieniający glebę. Rośliny poplonowe ponadto redukują wschody chwastów przez wydzielanie do gleby allelopatin hamujących kiełkowanie i wzrost niektórych gatunków chwastów. Koszty poniesione na ochronę plantacji buraczanej uzależnione są od potencjalnego zachwaszczenia gleby. Powszechnie w uprawach buraka cukrowego występuje ponad 30 gatunków chwastów.