Porady rolnicze

Obecnie w Polsce, zarówno jak w innych krajach europejskich, rolnicy przygotowują się do drugiego pokosu zielonki na kiszonkę. Aby zapewnić wysoką jakość paszy przy minimalnych stratach w objętości, rolnicy powinni bezzwłocznie zająć się przygotowaniem pól I zasiewów pod drugi pokos.

 

Według dr. Dave Daviesa współpracującego z Centrum Doradztwa dla Producentów Kiszonki -  organizacji wspieranej przez Dow Europe, zajmującej się propagowaniem wiedzy o najlepszych praktykach w zakresie produkcji kiszonki -  zastosowanie trzech prostych kroków po pierwszym pokosie może w pozytywny sposób wpłynąć na jakość i ilość drugiego pokosu.

“Po zwiezieniu z pola ostatnie beli, warto jest przemyśleć trzy aspekty, które mogą mieć decydujący wpływ na jakość paszy wyprodukowane z drugiego pokosu”:

1. Oceń stan pola. Ta czynność jest łatwiejsza do przeprowadzenia gdy pole jest skoszone. Łatwo wówczas ocenić stan skażenia pola, co w znacznym stopniu wpływa na  obniżoną jakość fermentacji oraz skażenie bakteriami Listeria. Warto jest również rozważyć ponowne włókowanie pola.

2. Nie należy nadużywać nawozów. Podczas przygotowań do drugiego pokosu,  rolnicy często zbyt obficie nawożą pole, chcąc tym samym intensywnie wpłynąć na wzrost plonów. Takie postępowanie nie przynosi jednak spodziewanych rezultatów.  

“Nawożenie azotem ma tutaj szczególne znaczenie, zbyt obfite powoduje, ze kiszonka ma zbyt dużą zawartość amoniaku oraz kwasu masłowego. Zbyt mało nawozu z kolei spowoduje, że plon będzie zbyt mały i zawartość białka może być nie satysfakcjonująca. Zawartość azotanów w trawie podczas pokosu nie powinna przekraczać 0.02% całkowite zawartości azotu”, radzi Tadeusz Kruszewski , ekspert z Podlaskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
Niskie plony spowodowane tegorocznym opóźnionym wzrostem zielonki mogą wskazywać na fakt, że część azotu pozostanie niewykorzystana przez wzrastające rośliny. Problem ten łatwo rozpoznać po ciemno zielonym kolorze ulistnienia, a jego konsekwencją jest obniżona zawartość cukrów. Nadwyżka azotu skutkuje również obniżoną wydajnością fermentacji i wysokim stężeniem niestawialnych produktów ubocznych, jak amoniak I kwas masłowy.  
“Maksymalny poziom azotu powinien zawierać się w 180 – 250 jednostkach na hektar, w zależności od gatunku zasiewu I żyzności gleby” twierdzi dr. Dave Davis. Zaleca on również minimum 6 tygodniową przerwę pomiędzy nawożeniem obornikiem oraz koszeniem, w celu zapobieżenia skażeniu paszy.

3. Usunięcie pozostałe po pokosie trawy: Pozostawienie na polu kęp trawy, które nie zostały skoszony spowoduje gnicie, co prowadzi do rozwoju szkodliwych bakterii, pleśni  oraz drożdżaków na zielonce.

“Tworzenie korzystnych warunków dla bakterii, drożdżaków oraz pleśni bezpośrednio zagraża fermentacji oraz wzmaga ryzyko psucia się kiszonki w już zafoliowanych belach. ” ostrzega dr. Davis.

Norbert Schulze, dyrektor marketingu Dow Europe zapewnia,” Rolnik, który zastosował się do powyższych trzech kroków, może spokojnie czekać na zbiory. Czas przeznaczony na przygotowania będzie procentował w postaci doskonałe jakościowo paszy. Warto więc przykładać wagę do szczegółów.”

Więcej informacji na temat belowanej kiszonki i gospodarowania łąkami można znaleźć na www.dowsilage.com oraz www.silageadvice.com.