Porady rolnicze

Produkcja warzyw jest ważnym działem rolnictwa, w którym Polska zajmuje czwarte miejsce w UE, po Włoszech, Hiszpanii i Francji.

 

Warzywa uprawia się na powierzchni około 207 tys. ha, co sprawia, że jesteśmy liczącym się w świecie producentem warzyw świeżych, przetworzonych i mrożonych. Uprawa warzyw zaliczana jest do trudniejszych działów produkcji rolniczej, gdyż obejmuje liczne gatunki z wielu rodzin botanicznych, o różnych wymaganiach siedliskowych, uprawowych i pokarmowych. W porównaniu z większością roślin rolniczych wymagania pokarmowe tej grupy roślin są znacznie wyższe, w związku z czym problematyka związana z nawożeniem nabiera szczególnego znaczenia.

Szczególnie duże wymagania klimatyczno – glebowe mają warzywa kapustne. Lubią gleby strukturalne, żyzne i o dobrym uwilgotnieniu. Wszystkie warzywa kapustne mają duże wymagania pokarmowe dlatego też dobrze reagują na nawożenie obornikiem. Zaleca się więc stosować 30-35 ton/ha tego nawozu organicznego jesienią. Pod późniejsze odmiany można też stosować go /dobrze przefermentowany/ w okresie wiosennym, istnieje jednak ryzyko przesuszenia wierzchniej warstwy gleby. Odczyn gleb na których uprawiane są te warzywa powinien być lekko kwaśny /pH powyżej 6/. Wapnowanie należy zastosować pod przedplon lub w roku poprzedzającym uprawę warzyw kapustnych. Właściwie uregulowany odczyn gleby zapobiega powstawaniu poważnej choroby w tej grupie roślin - kiły kapusty. Jako nawóz organiczny może być wykorzystywana również słoma w dawce około 4–6 t/ha. W początkowym okresie po przyoraniu słomy występuje "ogłodzenie" gleby z azotu na skutek biologicznego wiązania tego pierwiastka (bakterie rozkładające słomę wykorzystują azot glebowy do budowy swoich komórek), dlatego zaleca się przyorywanie słomy z wsiewką roślin motylkowych, rozlewaniem gnojówki lub gnojowicy. Następuje wówczas biologiczne wiązanie azotu z obu nawozów płynnych, co zapobiega jego wymywaniu. Słoma może być również przyorana bez dodatkowego nawożenia azotem, a jego ilość uzupełnia się wiosną w nawożeniu mineralnym. Słomę przykrywa się podorywką (8–12 cm), a dopiero po rozłożeniu tego materiału w wierzchniej warstwie gleby pole orze się głęboko.

Nawożenie azotem należy zastosować zgodnie z potrzebami roślin w stosunku do tego pierwiastka. Potrzeby nawozowe są w przypadku warzyw kapustnych wysokie zarówno w odniesieniu do azotu, jak również potasu i fosforu. Nawożenie fosforowo-potasowe prowadzi się w całości przedwegetacyjnie, natomiast azotowe dzieli się na przedwegetacyjne (2/3 dawki) i pogłówne (1/3 dawki), podawane 2–5 tygodni po sadzeniu, zależnie od wczesności gatunku. Przeliczając wymaganą dla warzyw kapustnych ilość składników w glebie (podaną w mg/dm3 gleby) na 20-cm warstwę orną (współczynnik przeliczeniowy — x 2) otrzymamy zapotrzebowanie NPK w kg/ha, które waha się od 150 kg N/ha dla kalarepy do 270 kg N/ha dla kalafiora i kapust późnych oraz odpowiednio od 100 do 140 kg P/ha i od 260 do 460 kg K/ha.

Tomasz Kodłubański / rolnicy.com